Dzięki dużej liczbie użytkowników, e-teatr jest jedną z najważniejszych przestrzeni promowania teatru w całej jego różnorodności - pisze Piotr Olkusz.

Od początku był to równocześnie dziennik o teatrze i teatralne archiwum. I może właśnie jedną z największych zalet witryny e-teatr.pl jest przełamanie sposobu myślenia o teatrze w kategoriach "teatr dziś" oraz "teatr od do". Oczywiście są na "e-teatrze" (jakże przyzwyczailiśmy się do tego deklinowanego rzeczownika) daty i - paradoksalnie - to one najbardziej pomagają w organizowaniu działu "Aktualności", ale przecież ta witryna nie jest sztywnym kalendarium i chyba nikt jej tak nie czyta. Trudno to zbadać, ale warto się zastanowić: jak bardzo e-teatr.pl pomógł nam w pisaniu naszych historii teatru, w których regułą organizującą nie jest już kronikarska chronologia, ale osoby, miejsca, sztuki czy role? Od początku, czyli od 2004 roku, był to dziennik, bo e-teatr śledził życie teatralne dzień po dniu, niejako przejmując i rozbudowując zadania realizowane przez miesięcznik "Ruch Teatralny", wydawany w Gdańsku w latach 1994-2005. Ale witryna była