Świetne pisarstwo Bohumila Hrabala znane jest u nas z powieści, opowiadań i filmu. W telewizyjnym Studiu Współczesnym" pokazano opowiadanie Hrabala "Baron Munchhausen" w tłumaczeniu E. Witwickiej, w reżyserii i według scenariusza Zygmunta Hübnera. Ten współczesny czeski Munchhausen nie jest baronem, ale funkcjonariuszem w magazynie makulatury. Jak tamten fantastyczny bajarz opowiada najróżniejsze przygody z banalnego życia codziennego z wdziękiem poety i domorosłego filozofa. Jest w nim coś ze Szwejka przeniesionego z c.k. armii austriackiej do dzisiejszego małego miasteczka. Jak zawsze u Hrabala ludzie mają tu przy ogromnej prostocie i pospolitości jakiś nieuchwytny margines niezwykłości i fantazji. Opowiadanie jest urocze, ale w transkrypcji telewizyjnej zabrakło mu nerwu dramatycznego i akcji, dłużyło się nadmiernie - mimo znakomitego wykonania i kapitalnym Tadeuszem Fijewskim na czele i całą masą wybornych aktorów w rolach pomniejszych.