W roku 1807 ukazało się pierwsze wydanie Powieści Szekspira Charles a i Mary Lamb; w r. 1895 przełożył je na polski Antoni Lange, zaś ostatnie wydanie tego przekładu wyszło w r. 1958 pod tytułem Czary Prospera. Książka, która dla milionów dzieci w całym świecie stanowiła wprowadzenie w świat szekspirowski, opowiada fabuły dramatów nie wychodząc w skąpej interpretacji poza najprostsze morały, wynikające w oczywisty sposób z biegu zdarzeń. Wskutek tego, zwłaszcza w odniesieniu do tragedii Szekspira (opracowanych przez Charlesa Lamba), Opowieści pozostają w takim stosunku do pierwowzorów, jak zasłużone skądinąd Dwadzieścia cztery obrazki z dziejów Polski Władysława Ludwika Anyczyca do dzieł naszych wielkich historiografów. Nieco inaczej ma się rzecz z komediami, których opracowanie w zbiorze przypadło w udziale Mary Lamb. Ich materiał to baśnie i romanse z renesansowych zbiorów nowel, gdzie pierwszym i głównym celem było zabawianie czyteln