Już po raz drugi bierze na warsztat Jerzy {#os#1115}Jarocki{/#} utwór wybitnego współczesne­go dramaturga polskiego, którego sztuki nieraz przedtem realizował, ale utwór niesceniczny właśnie - i tworzy przedstawienie całkowicie "z ducha" autora, lecz najzupełniej różne od tego, co ów autor napisał. Pierwszym takim spektaklem była "Moja córeczka", scenariusz filmowy Tadeusza Różewicza, drukowany w "Dia­logu" nr 5/1966, a zrealizowany w Starym Teatrze w Krakowie. Drugim jest "Rzeź­nia", słuchowisko radiowe Sławomira Mrożka, zrealizowane w Teatrze Dramatycz­nym w Warszawie. Drukowaliśmy je w n-rze 9/1973 "Dialogu"; do tego też tekstu odwołuje się opis, kiedy przytacza cytaty. Premiera odbyła się dnia 25 marca 1975, w scenografii Kazimierza {#os#1119}Wiśniaka{/#} i z muzyką Stanisława {#os#969}Radwana{/#}. Kompozycja Radwana - "poważna" muzyka "klasyczna", całkowicie oryginalna, z jednym tylko cytatem: fragmentów z "Wese­la Figara" Mozarta w scenie