GOMBROWICZ pracował nad ,,Operetką'' długo. Pomysł zrodził się jeszcze w latach pięćdziesiątych w Ar­gentynie, ale dopiero po powrocie do Europy, kiedy ku zdzi­wieniu autora, jego sztuki teat­ralne "puszczone w ruch" przez Lavellego w Paryżu, zostały przychylnie przyjęte i przedostały się na inne sceny, Gombrowicz wy­ciągnął bruliony "Operetki", by po jedenastu latach, przejść od pomysłu do pełnej realizacji, uwieńczonej drukiem w roku 1966. Autor umiejscowił akcję I aktu "Operetki" przed pierwszą wojną światową, około 1910 roku - w dawnej monarchii austro-węgierskiej, rodzimym kraju operetki. Dwór księcia Himalaj - parada strojów - fraki, kry­noliny, gorsety, wielkie kapelu­sze z rajerami, cylindry, wspa­niały, brzęczący cyrk - opera, balet, muzyka. W tej uwerturze jest cały idiotyzm klasycznej operetki, ale także jej moda, humor i barwność. Ale oto z operetki wyłania się historia. W drugim akcie odbywa się bal w rezydencji ksi