"Projekt P" w Operze Narodowej Teatru Wielkiego jest swoistą lekcją anatomii opery, uświadamiającą ści­słe połączenie pomiędzy dźwiękiem a kontekstem jego produkcji - nie tylko opera zostaje wysłana pod nóż, ale również pojęcie sztuki, przeżycia, percepcji. Dwa zawarte w tych spektaklach ujęcia, oscylujące wokół tematów mechanizmu i anatomii, przedstawiają dwie skraj­nie odmienne koncepcje przeżycia oraz konstrukcji opery. Uczestnictwo odbiorcy staje się kluczowym elementem obu inscenizacji - Wojtkowi Blecharzowi i Jagodzie Szmytce zwyczajne słuchanie muzyki tworzonej przez kompozytora nie wystarczy. Odbiorca ze słuchacza staje się uczestnikiem, częścią kompozycji, która przekształca się w doświadczenie. Szmytka prezentuje anatomię instytucji opery lub ogólniej: sztuki, a Blecharz - anatomię doświadczenia słuchania opery, skomponowanej na przestrzenie budynku Opery Narodowej. Wieczór rozpoczyna się w Sali im. Młynarskiego od projek­tu Ja