Z końcem 1981 dyrektor Opery Paryskiej, Bernard Lefort, zwrócił się do młodego, 27-letniego kompozytora fran­cuskiego, Dominika Probsta, z propozycją na­pisania opery o tematyce współczesnej. Probst, silnie związany z teatrem zarówno poprzez koligacje rodzinne (matka, siostra, żona - aktorki, ojciec - aktor i dyrektor teatru), jak i poprzez działalność kompozytorską (liczne ilustracje muzyczne do spektakli Comédie Francaise), jako kompozytor opery miał jed­nakże tym dziełem dopiero debiutować, toteż szczególnie troskliwie dobierał temat swego pierwszego dużego dzieła dla sceny i odnalazł go ostatecznie - w męczeństwie Ojca Mak­symiliana Kolbego. Właśnie w tamtym okre­sie przypominano coraz częściej heroizm pol­skiego księdza w związku ze zbliżaniem się uroczystości jego kanonizacji (październik 1982) i Probst tak silnie zafascynowany zo­stał niezwykłą osobowością Kolbego, że jemu zdecydował poświęcić swoją operę. Dowiedział się