Trzyaktowa opera Christopha Willibalda Glucka "Orfeusz i Eurydyka" doczekała się w minionym ćwierćwieczu trzeciej realizacji na estradzie naszej Filharmonii. Dzieło to stworzone w Wiedniu w 1761 r. uznane zostało przez historyków za reprezentatywne dla nowego stylu operowego, za zapowiedź dokonującego się w nim przełomu. Gluck napisał ponad dwadzieścia oper we włoskim stylu, charakteryzującym sie kultywowaniem dźwiękowego piękna przy jednoczesnym bagatelizowaniu treściowo-wyrazowej strony utworu. Głównym przedstawicielem śpiewnej opery włoskiej był Niccolo Piccini - najbardziej zagorzały oponent reformatorskich zamysłów Glucka. Obaj kompozytorzy - antagoniści przebywali wówczas w Paryżu, gdzie Gluck cieszył sie dużym poparciem Marii Antoniny, będącej jego uczennicą jeszcze podczas pobytu twórcy w Wiedniu. Po wystawieniu w 1979 r. opery "Ifigenia na Taurydzie", protekcja królewskiej małżonki stała sie zbędna, bowiem Gluck odniósł swym dziełe