Dobrze zaczęła swój nowy sezon War­szawska Opera Kameralna. Po raz pierwszy bowiem w toku działalności pod obecnym szyldem teatr ten wyszedł z zaklętego kręgu "odświeżających" przeró­bek zapomnianych a błahych przeważnie po­zycji z peryferii operowego repertuaru bądź pierwocin ojczystej twórczości i sięgnął śmia­ło po popularne dzieło ze światowej litera­tury. Ta ryzykowna nieco próba powiodła się ponad spodziewanie i "Don Pasqual"e Donizettiego w wykonaniu zespołu Opery Kameral­nej może z pewnością liczyć na powodzenie. Gdy idzie o włoską operę z epoki roman­tycznego belcanta, to sukces zależy przede wszystkim od śpiewaków. I tutaj właśnie prawdziwą rewelacją stała się nieznana dotąd w Warszawie młoda sopranistka z Wy­brzeża Łucja Kącka, odtwarzająca partię fi­glarnej Noriny. Posiada ona nie tylko warto­ściowy głos o ładnej barwie i rozległej skali, sięgającej swobodnie do trzykreślnego "es" i nawet "f" (w zakończen