- Sztuka jest napisana w konwencji realizmu magicznego. Przypomina też Kafkowski "Zamek" i "Rękopis znaleziony w Saragossie". To wszystko daje naszej wyobraźni piękne pole do pracy - mówi Emilia Sadowska, reżyserka "Czerwonej drogi do Sabaiby", nowej premiery w Teatrze im. S. Jaracza.

Na scenie powstaje pochyla drewniano-metalowa konstrukcja. - Może grać zamek, wioskę albo statek - tłumaczy Emilia Sadowska, reżyserka "Czerwonej drogi do Sabaiby". Taka przestrzenna forma, zaprojektowana przez Łukasza Nowaka, scenografa i architekta, pasuje do historii, która rozegra się na scenie. Sztuka Oscara Liery (1946-1990) jest napisana, jak mówi Sadowska, w konwencji realizmu magicznego. Przypomina też Kafkowski "Zamek" i "Rękopis znaleziony w Saragossie". - "Rękopis" to powieść szkatułkowa, w której jedna historia "wyrasta" z drugiej, a sen miesza się z rzeczywistością - opowiada. - Tak też jest w sztuce Liery. Żołnierz Fabian, który powraca z wojny, spotyka swoją matkę w momencie, gdy jest młoda i dopiero ma zajść w ciążę i go urodzić. Przeciw mitom Liera jest najwybitniejszym przedstawicielem nowego meksykańskiego dramatu. Jak pisze Ronald D. Burgess w "New Dramatists of Mexico 1967-1985", w swych sztukach sięgał po wątki odnoszące si