18 października na Scenie Margines przy Teatrze im. Jaracza premiera "Skórki pomarańczowej" Mai Pelević w reżyserii Małgorzaty Warsickiej.

Sztuka serbskiej dramatopisarki rozprawia się ze współczesnymi kanonami piękna, wyśmiewa je w ironiczny sposób przybierając demaskatorską formę. To tekst o sile stereotypów, schematów, w które popadamy, bezmyślnie wybierając łatwiejszą drogę. ONA, główna bohaterka "Skórki pomarańczowej", sprawdza na sobie kolejne kalki i klisze, miotając się między poszczególnymi modelami. Raz jest kobietą dla której seks z przypadkowym partnerem w klubowej toalecie jest chlebem powszednim, a za chwilę zostaje zmanierowaną żoną piłkarza. Następnie jest kobietą zdradzoną, zrozpaczoną, w zemście postanawiającą urodzić dziecko. Wkrótce zostaje samotną matką ze skórką pomarańczową, do czasu popadnięcia w kolejny schemat. - Kolejne kalki atakują z coraz większą siłą, aż w końcu w gąszczu oczekiwań, których nie da się spełnić, zaczynamy się, co jest oczywiste, gubić. I wtedy sięgamy po pomoc, ale jedyną drogą, jaką znamy, są następne w