"Sprawozdanie dla Akademii" Franza Kafki to raport małpy przemienionej w człowieka, która kulturalnym akademikom opowiada o swojej niezwykłej historii - od porwanego w Afryce zwierzęcia do dżentelmena. Co nam chce powiedzieć Frljić? - o o spektaklu w berlińskim Maxim Gorki Theater pisze Witold Mrozek w Gazecie Wyborczej.

Ci, którzy znają twórczość chorwackiego reżysera, mogą być zdziwieni. Frljić zrealizował spektakl zaskakująco "klasyczny", z fabułą, "po bożemu". Reżyser, który lubuje się w mocnych obrazach, wielopiętrowych ironicznych grach z teatralnym językiem, nierzadko ograniczając się do choreografii i muzyki albo każąc aktorom mówić "od siebie", "we własnym imieniu" (ale czy aby na pewno "własnym"?) - tutaj buduje postaci i opowiada historię w dość realistycznej scenografii. Ubój, czyli Holocaust zwierząt Z krótkiej noweli Kafki Frljić zrobił całkiem rozbudowaną opowieść, splatając ją z wątkami z powieści południowoafrykańskiego noblisty Johna Maxwella Coetzeego "Elizabeth Costello" - w Polsce w głośnej "(A)polonii" sięgnął już po nią Krzysztof Warlikowski. Chodzi tu przede wszystkim o pamiętne przemówienie - w "(A)polonii" wygłasza je Maja Ostaszewska - w którym przemysłowy system masowego uboju zwierząt porównany został do Holoca