Teatr Dramatyczny zaprezentował stołecznym widzom pierwszą chyba graną w Polsce sztu­kę kubańskiego pisarza. Jest nią "Wieczór zbrodniarzy" Jose Tria­ny. który otrzymał pierwszą na­grodę na konkursie krajów Ame­ryki Łacińskiej (Casa de las Ame­ricas) w Hawanie w roku 1965. Jest to sztuka napisana na pew­no przez utalentowanego drama­turga, który pewnie włada pió­rem, zna teatr, umie posługiwać się jego efektami, zręcznie kon­struuje dialog pragnie zacieka­wić widzów. Problemy formy fascynują go jednak tak bardzo, że nieraz popada w efekciarstwo, używając różnych chwytów i trików bez konieczności, a cza­sem nawet bez potrzeby. Temat staje się więc u niego niekiedy sprawą drugorzędną, sprawność rzemiosła i technika - sprawą najważniejszą. Problem "Wieczoru zbrodnia­rzy" nie jest ani nowy, ani ory­ginalny. Ta sztuka ukazuje nam piekło mieszczańskiego życia ro­dzinnego, dom w którym duszą się dzieci, nienawidzące rodzi­ców