"Części ciała" w choreogr. Ramony Nagabczyńskiej, produkcja Fundacji Burdąg we współpracy z Komuną//Warszawa. Pisze Ewa Bąk na blogu Okiem Widza.

Ciało, CZĘŚCI CIAŁA, a więc materialna powłoka komunikuje światu kim jest lub chce być dla niego człowiek. Jak jest wykorzystywany, używany poprzez samą obecność, kod kulturowy, kontekst sytuacyjny. Ale też poprzez sztukę, jej rytuały i intuicyjne, emocjonalne, intelektualne oddziaływanie. Ramona Nagabczyńska, jej ciało, pojawia się na scenie w neutralnej, powściągliwej formie. Artystka ubrana w beżową, elegancką sukienkę, buty na obcasie siedzi na podłodze na szarym pasie, wybiegu, przedłużeniu białego ekranu, w swobodnej ale wystylizowanej, posągowej pozycji. Oswaja nas przez dłuższą chwilę ze swoją obecnością. Tworzy się relacja widz obiekt. Staje się jednią w punkcie zero. Publiczność i artystka przyglądają się siebie, penetrują spojrzeniem, starają się wzrokiem wzajemnie poczuć, poznać. Na olbrzymim ekranie w głębi zaczynają się pojawiać napisy, które wizualizuje jedynie wyraz twarzy performerki. Mimika, wyraz oczu, sp