"Dziady - Widma" Stanisława Moniuszki w reż. Ryszarda Peryta w Polskiej Operze Królewskiej. Pisze Krzysztof Stopczyk w portalu kulturalnie.waw.pl.

Dziwnie się plecie na tym świecie. Najpierw jest duże BUM!, całkiem spore zamieszanie i emocje, a później zapada cisza i wydaje się, że problem / sprawa / temat / etc. umiera śmiercią naturalną. I faktycznie, tak często jest. Ale równie często jest inaczej, troszkę tak po cichu, problem / sprawa / temat etc. żyje nadal i zmierza do pozytywnego (często) rozwiązania. Tak się sprawa ma z Polską Operą Królewską, która "z grzechu powstała" i póki co nie ma zamiaru "w grzech się obrócić". W cudownym miejscu, jakim są warszawskie Łazienki Królewskie, znajdują się równie cudowne zabudowania Starej Oranżerii (Pomarańczarni), w której skrzydle usytuowany jest Teatr Królewski (Teatr Stanisławowski w Łazienkach). O Łazienkach wiedzą wszyscy. O Oranżerii (Pomarańczarni) słyszeli prawie wszyscy. A ile osób wie o istnieniu Teatru Królewskiego (Stanisławowskiego)? A nawet jeżeli ktoś coś słyszał, to ile osób umiejscawia go w tam, gdzie jest?