PIERWSZYM teatrem artystycznym Krakowa był ten przy ul. Jagiellońskiej, nazwany Sta­rym, kiedy uniesione ambicją spo­łeczeństwo ufundowało gmach no­wy, reprezentacyjny, zrazu pod pa­tronatem hrabiego Fredry, później - demokraty Słowackiego. Teatr Sta­ry trwał sobie dalej, ale już jako budynek nie przeznaczony na cele teatralne. Przez pół wieku Teatr Sło­wackiego dzierżył monopol (po staropolsku "monopolium") w dawnym budynku. Po wojnie wznowił dzia­łalność w dawnym budynku i odtąd rozpoczęła się emulacja tych dwu scen. Tak więc Teatr Słowackiego trwa od inauguracji nieprzerwanie (z wyjątkiem okresu wojny) i chlubi się tą świetną tradycją w swym obecnym osiemdziesięcioleciu. Teatr Stary obchodził wprawdzie w r. 1965 swe stulecie, wszakże przemilczano dyskretnie ową półwiekową przer­wę. Poza tym groziło tej scenie już nie raz, i grozi nadal, zamknięcie, o które dopomina się gorliwa straż pożarna, boć to zabytkowa, secesyjna rudera w