Wisława Szymborska mie­szka stale i pracuje w Krakowie. Niemniej pewna więź wiąże ją również z naszą Łodzią. Tu bo­wiem - przypominam - na Festiwalu Poezji w 1969 r. otrzymała nagrodę za swoje "Sto pociech", jako najlepszy to­mik poezji w 25-leciu PRL. Nagroda dobrze zasłużona! Wisława Szymborska w pleja­dzie polskich poetów współczes­nych zajmuje dziś miejsce czo­łowe. I to zarówno dzięki uro­dzie swego pięknego wiersza, jak i humanistycznym tenden­cjom, których jest on głosicie­lem. W swoim czasie wystartowała Szymborska wierszem "Szukam słowa" - słowa giętkiego, zróż­nicowanego, oddającego najtraf­niej jej osobiste przeżycia, zda­rzenia, których jest świadkiem i filozoficzne refleksje. Gdyby jednak teraz po latach wyda­no antologię jej wierszy, ogło­szonych w 10 tomikach (a w tej liczbie jest też kapitalna "Sól"), należałoby zatytułować ją raczej: "Szukam człowieka". Człowiek bowiem - jego intymne sprawy, nie do końca sp