Na otwarcie Teatru Polskiego 20 stycz­nia 1913 r. jego pierwszy dyrektor Arnold Szyfman wystawił "Irydio­na" Zygmunta Krasińskiego. Dumny z nowo­czesnego wyposażenia teatru, z pierwszą w Warszawie sceną obrotową, nie przewi­dział, że technika przerośnie umiejętności człowieka. Nieporadność maszynisty sprawi­ła, że spektakl, który rozpoczął się o ósmej wieczorem, z półtoragodzinną przerwą na na­prawienie awarii, przeciągnął się do pierwszej trzydzieści nad ranem. Publiczność, która cier­pliwie doczekała poranka, z podobną wierno­ścią trwała przy Teatrze Polskim przez dzie­więćdziesiąt lat. Na scenie tej tworzyli niezapomniane kre­acje tacy aktorzy, jak Aleksander Żabczyń­ski, znany z ról amantów przedwojennego ki­na, Władysław Hańcza, Stanisław Jasiukiewicz, pamiętny Konrad w III części "Dzia­dów", Nina Andrycz, Elżbieta Barszczewska, Janina Romanówna, Jan i Justyna Kreczmarowie i wielu innych. Zostawił tu swój ślad