"Wibracje / Łk 10, 29 (Kto jest moim bliźnim?)" w choreogr. Roberta Bondary i "Poza horyzont" w choreogr. Jacka Przybyłowicza w Kieleckim Teatrze Tańca. Pisze Jacek Marczyński w Ruchu Muzycznym.

Dwaj najważniejsi przedstawiciele nowej polskiej choreografii - Robert Bondara i Jacek Przybyłowicz - oraz doświadczony, choć ciągle poszukujący zespół: z takiego spotkania wyniknął spektakl "Wibracje". Tak naprawdę jest to tytuł dowolny, w którym nie należy doszukiwać się ukrytych sensów. Zarówno Bondara, jak i Przybyłowicz starali się zrealizować choreografie odmienne, za to postanowili w pełni wykorzystać talenty i możliwości Kieleckiego Teatru Tańca. Niespełna pół roku temu zespół obchodził dwudziestolecie działalności, ale tworzą go młodzi, częściowo nawet bardzo młodzi ludzie. Jest dla nich raczej przystankiem na artystycznej drodze niż miejscem, z którym chcą związać się na całą karierę. Jednak mimo naturalnej rotacji KTT wyróżnia się wyrównanym poziomem, ma też tancerzy, którym można powierzyć bardziej wymagające partie solowe. Atuty kielczan wykorzystał Robert Bondara w choreografii o nieco zawiłym tytule "Łk 10, 29