"Dawno temu, dziś" w reż. Anny Kękuś-Poks w Teatrze Polskim w Szczecinie. Pisze Ewa Podgajna w Gazecie Wyborczej - Szczecin.

Sztuka "Dawno temu, dziś" francuskiego aktora Victora Lanoux to właściwie zapis dialogów "na linii" Babka, Matka, Wnuczek i ten trzeci, czyli zaprzyjaźniony z seniorką Akordeonista. Trzy pokolenie rodziny "ściśnięte" w mieszkaniu starszej pani w dniu jej 90. urodzin. Babcia ma już demencję (...) miesza marzenia z rzeczywistością. Uparcie wraca do swoich najmilszych wspomnień: potańcówki na Bielanach, na której poznała przyszłego męża, na drugi dzień wzięła z nim ślub, bo trzeciego szedł na wojnę, z której nie wrócił. Wnuczek, rozmawiając z Babcią, udaje więc jej narzeczonego, bo sprawianie jej radości wydaje mu się sympatyczne. Starsza Pani może traci pamięć, ale z nią też gorzką część swoich doświadczeń. Tak rozumuje Akordeonista, kiedy przyjmuje rolę ukochanego. Córka ma najwięcej oporów. Matkę ciągle strofuje, przywołuje do świadomości i do porządku. Przypominając, że starość to nie wesołe życie staruszki jak we śnie (..