"My, dzieci z dworca ZOO" to spisane przez Kaia Hermanna i Horsta Riecka wyznanie 15-letniej nar­komanki Christiane F., wypowiedzi jej matki, funkcjo­nariuszy policji oraz osób, które w owym czasie w Berlinie Zachodnim zajmowały się zwalczaniem nar­komanii. Dziennikarze Hermann i Rieck poznali dziewczynę w 1978 r, kiedy to była świadkiem w pewnym procesie. Od prawie roku już nie ćpała. Rzecz drukowano najpierw w kilku numerach "Ster­na", potem wydano w formie książkowej. Na język polski przetłumaczył ją na początku lat 80. Ryszard Turczyn. "Dzieci" to znakomite jak na owe czasy studium psychologicz­ne "ćpuna" i obnażenie socjologi­cznego podłoża zjawiska narko­manii. W momencie, kiedy książ­ka powstała, stanowiła rewelację na skalę europejską. Wkrótce jednak zaczęło się pojawiać bar­dzo wiele podobnych rzeczy. Tak­że w Polsce. Problem nie szoku­je już świeżością. Od kilku lat o narkomanii mówi się prawie wy­łącznie w powiązaniu z