W "Jak być kochaną" Weronika Szczawińska podejmuje kolejny raz teatralną próbę skonfrontowania faktów historycznych z nowymi strategiami mówienia o przeszłości. Pod presją konieczności zmierzenia się z własną pamięcią i historią postaci tworzą osobiste narracje - alternatywne wersje tej samej opowieści. Pani Felicja fałszuje obraz swojej przeszłości, aby wymazać bolesne wspomnienia z czasów okupacji. Wracają one w najmniej oczekiwanym momencie - podczas podróży samolotem. Wielka Historia wymaga kolejnej ofiary - Felicja powinna stanąć w szeregach Jej bohaterów. Ona nie czuje się jednak bohaterką, tylko kobietą przegraną, nieszczęśliwą, fatalną. Spektakl, inspirowany opowiadaniem Kazimierza Brandysa o tym samym tytule oraz filmem Wojciecha Jerzego Hasa, jest próbą odtworzenia tej opowieści na podstawie strzępków wspomnień pięciu postaci: Pani Fatalnej, Pani Felicji, Pana Bezpiecznego, Pana Niebezpiecznego i Pana Kochanego. Agniesz
Tytuł oryginalny
O kobiecie fatalnej, czyli jak nie być kochaną
Źródło:
Materiał nadesłany
Didaskalia Gazeta Teatralna nr 12