"Makbet" w reż. Piotra Kruszczyńskiego w Teatrze Polskim w Warszawie. Pisze Monika Powalisz w Wysokich Obcasach - dodatku do Gazety Wyborczej.

Monika Powalisz, dramaturg związana z grupą G8, reżyser, odradza "Makbeta" [na zdjęciu] wyreżyserowanego przez Piotra Kruszyńskiego. Rzadko chodzę do Teatru Polskiego w Warszawie, bo wieje stamtąd jałową martwotą podlaną sosem solidnej, państwowej dotacji, która zwalnia od artystycznego ryzyka. Pierwszym zwiastunem, który pozwolił mi przełamać ten opór, był plakat do "Makbeta" - nowoczesny i sugestywny, zupełnie nie z ducha tego teatru. Również nazwisko reżysera (Piotr Kruszczyński) zapowiadało odmianę. Jednak rozczarowanie było bolesne. Obejrzałam inscenizację, która nic we mnie nie poruszyła i niczego nie dotknęła. Przedstawienie rozpadło się na cząstki elementarne, które nie ułożyły się w żadną całość. I każda z nich była z innej rzeczywistości: scenografia Mirka Kaczmarka przywodziła na myśl japoński minimalizm, muzyka Pawła Dampca - wiejską zabawę, głos Szpakowskiego - gry wojenne, gra aktorska - fałszujące inst