Gra te sztukę świetny zespół Teatru Dramatycznego ze znakomitym, a tylko gościnnie a występującym teraz w Warszawie. Andrzejem Żarneckim. Rzecz jest miejscami bardzo wesoła, zwłaszcza kiedy się zmienia w kabaret z Gajosem, Gołasem, Nowa­kiem, Damięckim. Bo i dialog także pełen werwy i dowcipu, dzieło sa­mego Czesława Miłosza jako autora przekładu, a dziewczyny (Jankowska-Cieślak, Pacuła, Orzeszkowska, Głąbczyńska) pełne wdzięku. Ale "reżyseria zbiorowa" te ma właściwość, że pozwala nie przepro­wadzać żadnej myśli. Robotę te zo­stawiono widzom. A skoro tak, to może lepiej zastosować słynna me­todę słynnego Vittorio Gassmana: ustawić aktorów rzędem na prosce­nium i niech po prostu recytują utwór Szekspira twarzą do widowni. Albo nie, mam lepszy pomysł: może by to przedstawienie wyreżyserować.