O tym, że napisana przed tylu dziesiątkami lat sztuka Wyspiańskiego nie straciła swej ważności i bliskości, dowodzi nowa inscenizacja "Wesela" w kaliskim Teatrze im. Bogusławskiej go. Jest to także zasługa główne] twórczyni spektaklu, Romany Próchnickiej. Zaproponowała nowe rozwiązanie trudnego problemu zjaw łącząc go integralnie z nastrojem całości: zarówno porywającego bujnością aktu pierwszego, jak i tajemniczości, oraz narodowego porywu w finale. Łącznikiem staje się postać Nosa, uważnego i milczącego obserwatora w akcie początkowym, po tym współorganizatora "magicznego" korowodu zjaw, wreszcie wyznającego swą zdolność intensywnego "odgadywania". Oczywiście - rozwiązanie to jest dyskusyjne, ale stanowi datę w dziejach inscenizacyjnych "Wesela". Warto dodać, że młody zespół znakomicie się dostroił do idei reżyserskich Romany Próchnickiej, choćby wymienić Dymitra Hołówkę (Nos), Macieja Grzybowskiego (Gospodarz), Andrzeja Dopie