Kim jest Wolfgang Schwitter, głośny pisarz, laureat nagrody Nobla, boha­ter ostatniej sztuki Dürrenmatta? Czło­wiekiem, którego witalność skazuje na żywot niemal metuzalowy. Czy wypo­sażony w tę witalność trzyma się kur­czowo życia, czy też, osiągnąwszy jako pisarz wszystko, co człowiek pióra na tej ziemi osiągnąć może, zrozumiawszy nicość swoich triumfów i osiągnięć, chciałby naprawdę zamknąć na wieki oczy? Chyba to drugie, choć Dürrenmatt, pisarz przekorny, dosyć mgliście i dwuznacznie formułuje odpowiedź na to pytanie. Tak mglisty i zamazany jest ten dürrenmattowski laureat Nobia, że nie bardzo go rozumiemy, nie zawsze wiemy, czy mamy do czynienia z głę­bokim filozofem, czy z powierzchow­nym, żądnym życia i użycia rzemieślni­kiem pióra. Nasuwa się przypuszczenie, że Dürrenmattowi mniej chodziło o postać cen­tralną sztuki, te swoim "Meteorem" chciał wychłostać zakłamaną, obłudną atmosferę powstającą dookoła cz�