Polska sztuka w Teatrze Ateneum. Idziemy z nadzieją. Wracamy rozczaro­wani. Mieszkanie współczesne. Pije mąż scenograf, pije żona dziennikarka, pije ex-urzędnik pocztowy, podporucznik Bogdan, pije młoda uczennica, osiem­nastoletnia dzierlatka. Słowem cały komplet postaci sztuki, debiutu drama­turgicznego Ireneusza Iredyńskiego "Męczeństwo z przymiarką". Jest to właściwie podstawowa czynność. Do tego jeszcze gadają, gadają. Czasem dowcipnie, czasem mniej. Ogólna "nie­możność". Piotr i Anna żyją z sobą dziesięć lat. Ale małżeństwo ich dawno już przekształciło się w rodzaj spółki wzajemnousługowej. Stabilizacja tej sytuacji sprzyja wygodzie. Nie zabija jednak nudy. Toteż każde z nich orga­nizuje sobie własne przygodne znajo­mości. I pije. Współczesność w atmo­sferze pijackiego kaca. Dołącza się do tego nutka wojennej przeszłości. Bog­dan topi swe kompleksy okupacyjne także w kieliszku. Przy okazji ujawnia podejrzaną przeszłoś