W powieści "Wyrywacz serc" Boris Vian dał surrealistyczny opis miasteczka z po­granicza jawy i snu, w którym hartują się ludzkie charaktery. Egzystencjalna przy­powieść Viana posłużyła kompozytorce Elżbiecie Sikorze za osnowę opery. Jej in­trygująca muzyka: powracające, niby echo, nastrojowe solo trąbki i komentują­ce partie chóralne, tworzą wyraziste tło dla niebanalnej akcji, z Janem Peszkiem brylującym w roli znerwicowanego psy­chiatry Zmara. Reżyser Mariusz Treliński posłużył się filmową techniką prowadze­nia narracji. Niektóre sceny, np. bokserski pojedynek między księdzem a zakrystia­nem, zrealizowane zostały z wirtuozerią rzadko spotykaną w teatrze operowym.