1 Polski sezon teatralny 1958/59 zakończył się u zbiegu rocznic. Jedna data zaznaczyła piętnastolecie nowych dziejów naszej tysiącletniej ojczyzny, inna - dziesiątą rocznicę założenia Nowej Huty. W związku z tym drugim jubileuszem musieliśmy sobie uświadomić, że minęło równocześnie czterolecie pracy teatru tego miasta, który stał się jednym z ważniejszych teatrów w naszym kraju. Chciałoby się ustrzec od rocznicowych laurek, lecz daty te działają optymistycznie zarówno pod względem emocjonalnym, jak i w sferze rozważnej i poważniejszej myśli. Działają na każdego, komu losy jego kraju są istotnie bliskie, choćby wstydliwie nie chciał się do tego przyznawać. Nowa Huta (przeczytałem piękny artykuł Marcina Czerwińskiego na jej temat w "Przeglądzie kulturalnym") była przez pewien czas oficjalnym symbolem, "pomnikiem" nowej rzeczywistości gospodarczej, politycznej i społecznej Polski. Symbol i pomnik zeszedł jednak na ziemię, n