EN

11.12.1973 Wersja do druku

Nowa Dejanira

PEWNEGO razu Herakles - syn Zeu­sa i Alkmeny w towarzystwie swej drugiej żony Dejaniry córki etolskiego króla Ojneusa, przeprawiał się przez wartkie wody Eunosu. I oto zjawił się przed nimi centaur Nessos, który od dawna osiedlony nad rzeką trud­nił się przenoszeniem przez jej nurty po­dróżnych, proponując bohaterowi całej Grecji swoje usługi. Herakles przystał i Dejanira dosiadła grzbietu centaura. Ten jednak, nie pomny z kim ma do czynienia, usiłował ją porwać. Herakles napiął łuk i celną strzałą ugodził unoszącego mu żonę Nessosa. Śmiertelnie ranny centaur pora­dził Dejanirze, by zebrała uchodzącą zeń krew - niezawodny eliksir miłosny. Ta, zazdrosna jak wszystkie kobiety, posłu­chała rady, a kiedy po latach uczuła się zagrożoną przez brankę Heraklesa - Jolę, nalała centaurowej krwi do miednicy i uprała w niej mężowską koszulę. Koszula nabrała pięknej czerwonej barwy i naiwny Herakles włożył ją z pewnym zadowole­niem. W

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Nowa Dejanira

Źródło:

Materiał nadesłany

Express Wieczorny Nr 293

Autor:

Andrzej Hausbrandt

Data:

11.12.1973

Realizacje repertuarowe