III Festiwal Festiwali Teatralnych Spotkania w Warszawie. Piszą: Justyna Golińska, Joanna Krakowska, Małgorzata Semil, Jacek Sieradzki w Dialogu.

Bardzo trudno oceniać i komentować ubiegłoroczną edycję Festiwalu Festiwali Teatralnych Spotkania jako całość. Na przeszkodzie staje tu sama formuła: i w nazwie, i w programie przy tytułach poszczególnych pozycji podkreśla się, że prezentowane są tylko rzeczy już nagradzane na innych festiwalach. Dość nieszczęśliwe to kryterium. Samo w sobie niewiele znaczy; rekomendacja w postaci sukcesu gdzie indziej jest iluzoryczna, sugeruje za to cesję odpowiedzialności. Pokazujemy państwu to, co wyróżnili inni - zdają się mówić organizatorzy - nie zaś to, co zgodnie z naszymi założeniami i preferencjami zdałoby się szczególnie ważne i godne uwagi w Warszawie. Praktyka pokazuje, że najciekawsze dziś festiwale teatralne mają charakter bądź tematyczny, ze ściśle sprecyzowaną formułą, bądź autorski, gdzie odpowiednia kompozycja afisza, dramaturgia zderzania ze sobą rozmaitych pozycji sprawia, iż festiwal staje się rodzajem indywidualnej, przemyślan