"Dom lalki" Henryka Ibsena w reż. Agnieszki Lipiec-Wróblewskiej w Teatrze Polskim w Warszawie. Pisze Katarzyna Flader-Rzeszowska

"Dom lalki" Agnieszki Lipiec-Wróblewskiej to opowieść o pozbawieniu kobiety wolności wyboru, głosu i możliwości samodzielnego działania. Henryk Ibsen po okresie pisania dramatów romantycznych i historycznych zwrócił się ku analizowaniu typowych konfliktów ludzkich i codziennej rzeczywistości. Jego bohaterowie z królów zamienili się w zwykłych ludzi mierzących się ze swymi problemami w zaciszu prywatnych domów. Utwory społeczno-obyczajowe rozbijające mieszczańskie normy domagały się stworzenia pogłębionych psychologicznych portretów. George Bernard Shaw twierdził, że norweski dramatopisarz nie tylko pokazuje nas samych, ale też pokazuje nas w prawdziwych sytuacjach. Wszystko to odnieść można do jednego z najpopularniejszych dzieł Ibsena - do "Domu lalki" (granego też pod tytułem Nora). Dramat, uznawany za manifest równouprawnienia, podnosi problem niezależności i podmiotowości kobiet. Idąc na spektakl do Teatru Polskiego, zadawała