Znamy tę noc z historii, z opowieści, z literatury, z teatru. Niemal każda jej chwila została utrwalona w naszej pamięci przez tradycję. Obecna wielka inscenizacja "No­cy Listopadowej" w Teatrze Pol­skim porywa przede wszystkim nowym kształtem scenicznej wizji, rozmachem i wreszcie współ­czesną emocjonalnością, która bije ze sceny. Od dawna podejrze­wam, że w Wyspiańskim kryją się, jeszcze nie odkryta w pełni nowa inspiracja dla współczesne­go teatru, której realizacja daje niejednokrotnie zaskakujące re­zultaty. Na szczęście coraz śmie­lej i coraz lepiej adaptujemy Wyspiańskiego dla współczesnego widza. Co nowego wnosi obecna insce­nizacja Kazimierza Dejmka i Andrzeja Stopki? Wydaje mi się, że inscenizatorzy potrafili nawią­zać do współczesnej wrażliwości widowni, gdyż dokonali jakiegoś oczyszczenia z tradycjonalizmu. Argumentacja artystyczna Dejm­ka znajduje jakąś klasyczną kla­rowność, dąży do wyrażania myś­li przewodniej w