Kiedy po premierze "Ślubu" Gombrowicza w olsztyńskim teatrze część publiczności wstała, usiłując jeszcze pod wrażeniem pracy młodych realizatorów spektaklu, pełnej uwielbienia dla pisarza, przypomniał mi ślę natychmiast fragment z "Ferdydurke": "Wielkim poetą. Zapamiętajcie to sobie, bo ważne! Dlaczego kochamy. Bo był wielkim poetą. Wielkim poetą był. Nieroby, nieuki, mówię wam przecież spokojnie, wbijcie to sobie dobrze w głowy, a więc jeszcze raz powtórzę, proszę panów: wielki poeta, Juliusz Słowacki, wielki poeta. Kochamy Juliusza Słowackiego i zachwycamy się jego poezjami, gdyż był on wielkim poetą. Proszę zapisać sobie temat wypracowania domowego: "Dlaczego w poezjach wielkiego poety, Juliusza Słowackiego mieszka nieśmiertelne piękno, które zachwyt wzbudza". Dalej jest niezwykły, śmieszny i zarazem smutny dialog między nauczycielem i uczniem. Kto wie, to wie. Jaki związek między cytatem z "Ferdydurke", a premierą olsztyńską "