NAJNOWSZA sztuka Jerzego Broszkiewicza "Niepokój przed podróżą", z prapre­mierą której wystąpił warszawski Teatr Rozmaitości*, przy­pominałaby po trosze tego psiku­sa z prezentem w dziesięciu opakowaniach, gdybyśmy nie mieli do czynienia z wybitnym intelektuali­stą i wytrawnym dramatopisarzem, autorem sześciu już poprzed­nio granych z dużym powodze­niem w wielu teatrach i kilku je­szcze nie wystawionych sztuk. Te­atr zwielokrotnił jeszcze te kun­sztowne opakowania, zaopatrzył je w wymyślne eklery, skompliko­wane zamki i potrójne dna, żeby było jeszcze trudniej rozszyfro­wać jej majo czytelną metaforę, dotrzeć do ziarna idei utworu. Broszkiewicz celuje w wynalaz­czości teatralnej, każdą jego sztu­kę, z wyjątkiem realistycznego "Skandalu w Hellbergu", rozsądza nadmiar teatralnych pomysłów, pozostawia jednak wiele jeszcze marginesu na wpisywanie pomy­słów inscenizatorskich i scenogra­ficznych, reżyserzy - zwłaszcza młodzi, o bogatej