Gogolowski "Rewizor" to sztuka samograj, nie starzejąca się gorzka satyra na "nasz najlepszy ze światów". Po pra­wie trzydziestu latach lubelski Teatr im. Juliusza Osterwy ponownie wy­stawił spektakl powierzając realizację Edwardowi Wojtaszkowi. Reżyser zelektryzował rok wcześniej tutejszą publiczność śmiałą inscenizacją Fre­drowskich "Dam i huzarów". Tym razem także nie pokazał jedynie rodzajowe­go obrazka z życia dziewiętnasto­wiecznej Rosji, lecz skupił się na zbio­rowym portrecie ludzkiej fauny, uwy­datniając drapieżność, bezmyślność i podłość. Wojtaszek podszedł do tekstu Gogola z szacunkiem, a swą sceniczną wizję zbudował na przekła­dzie Juliana Tuwima, który urzeka precyzją i sprawnością dialogową. Treść komedii o skorumpowanych prowincjonalnych władcach, którzy ze strachu biorą podrzędnego urzędniczynę za stołecznego rewizora, aż nadto skłania do szukania odniesień we współczesności. Aktualizując zja­wisko re