EN

19.07.1990 Wersja do druku

Niebezpieczeństwa nadmiaru

Uwagę naszą skupia to, co się wyróżnia z tła. Przede wszystkim wielkością. Prosty mechanizm postrzegania zostaje wzbogacony doświadczeniem uczącym, że różne rozmiary narzędzia czy budowli dają człowiekowi odmienny typ komfortu. Odrzutowiec - szybko i wysoko, lotnia - wolno i nisko. W sztuce wielkie inscenizacje oszałamiają widza, skutecznie wyłączają z codzienności, trzymają go jednak bardziej na zewnątrz teatralnego zdarzenia. Przeciwnie, niż w imprezach kameralnych. Odświętność czy reprezentacyjność dużego teatru i jego rozległa scena usposabiają reżysera do organizowania spektaklu z rozmachem, szumnie, barwnie. Przedstawienia operowe przepychem równoważą naiwne libretto i prymitywne zadania baletu. Może się jednak zdarzyć, że wieloosobowy zamęt i bogactwo reżyserskich pomysłów zagubi, niechcąco zamaskuje, przesłanie jakie zawiera tekst sztuki. Teatr Polski w Warszawie już choćby z racji pokazanych rozmiarów swej sceny i licznego ze

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Niebezpieczeństwa nadmiaru

Źródło:

Materiał nadesłany

Słowo Powszechne nr 139

Autor:

Hanna Szczawińska

Data:

19.07.1990