Jean Genet to jeden z ostatnich poetes maudit, enfant terrible francuskiej literatury, nowe wcielenie Francoisa Villona. Ze średniowiecznym łotrzykiem i przestępcą łączy go nie tylko słabość do przekraczania prawa, ale trudne dzieciństwo i kariera literacka. Jak Villon był podrzutkiem, nieślubnym dzieckiem paryskiej prostytutki. Zakłady wychowawcze zaoferowały mu trudna szkołę przetrwania, po której nazywał siebie złodziejem i mordercą. Opinię publicz­ną oburzał jego immoralizm, obnoszenie się z homoseksualizmem w czasach, gdy w wie­lu krajach uznawano go za przestępstwo. W "Dzienniku złodzieja" pisze: " Kiedy moje lenistwo i marzycielstwo zaprowadziło mnie do domu poprawczego w Mettray, gdzie miałem pozostać aż do dwudziestu jeden lat ucie­kłem stamtąd i zaciągnąłem się na pięć lat do wojska, aby podjąć premię werbunkową. Po kilku dniach zdezertero­wałem zabierając z sobą wa­lizki należące do czarnych oficerów. Przez pewien czas ży