XLIV Opolskie Konfrontacje Teatralne i konkurs "Klasyka Żywa" podsumowuje Agnieszka Wojtowicz w Teatrze.

Można zaryzykować tezę, że Opole stało się miejscem spotkania artystów, którzy kultywują swoją niezależność i indywidualność. Dla których istotny jest zarówno społeczny, jak i metafizyczny wymiar teatru. Konkurs na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej "Klasyka Żywa" powstał, by "wzmocnić obecność rodzimych tekstów w polskim teatrze" oraz przywrócić do repertuaru zapomniane dzieła polskiej literatury. Sam festiwal jest skonstruowany z nowych, powstałych w ubiegłym roku, przedstawień. Opolskie Konfrontacje Teatralne to także jedyny przegląd prezentujący polskie teksty powstałe przed końcem 1983 roku. Tym razem ciekawym doświadczeniem okazało się obserwowanie reakcji, jakie wzbudzały festiwalowe spektakle, zarówno wśród widzów, jak i recenzentów czy jurorów. Konfrontacja przedstawień z widownią pozwala na wyciągnięcie pewnych wniosków. Nie zawsze reakcja publiczności była identyczna z reakcją jurorów i dziennikarzy, choci