EN

28.09.2013 Wersja do druku

Nie każdą poprzeczkę udało mi się pokonać

- Nie odrzucam wersji pierwotnej, może być nadal wykonywana. Krzysztof Penderecki wyjaśnia, dlaczego po latach wrócił do swej pierwszej opery "Diabły z Loudun" i co z tego wyniknęło. Rozmowa Jacka Merczyńskiego w Rzeczpospolitej.

Po co było zmieniać "Diabły z Loudun"? To przecież najczęściej wystawiana w świecie pańska opera. Krzysztof Penderecki: Powód był bardzo prosty. Partytura powstała w latach 6o. dla Opery w Hamburgu, jej dyrektor Rolf Liebermann pozostawił mi wolną rękę. Byłem młody, więc zaszalałem i skomponowałem operę na prawie stuosobową orkiestrę. Dziś tylu muzyków można spotkać tylko w największych teatrach, ja zaś nie zgadzałem się, by ktoś inny zrobił nową redakcję "Diabłów z Loudun" i zmniejszył skład orkiestry. Za namową więc mojego wydawcy i dyrektora Waldemara Dąbrowskiego postanowiłem zająć się tym sam. Spojrzałem w partyturę i utknąłem w niej na dłużej. Nie tylko zmniejszyłem skład orkiestry, ale dopisałem nowe sceny, inne wydłużyłem. Partytura miała 206 stron, pogrubiła się o kolejnych 150, ale czas trwania opery właściwie się nie wydłużył. Niektóre fragmenty bowiem usunąłem lub skróciłem. Ile inscenizacji miały do

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Nie każdą poprzeczkę udało mi się pokonać

Źródło:

Materiał nadesłany

Rzeczpospolita nr 226/27.09

Autor:

rozmawiał Jacek Marczyński

Data:

28.09.2013