Marek Okopiński wy­stawił "Nie-boską kome­dię" przekornie. Przekor­nie w stosunku do popu­larnych tendencji szukania tak zwanego współczesne­go spojrzenia na dzieła Krasińskiego, połączonego zwykle z jego przekomponowywaniem zarówno for­malnym jak i treściowym. Reżyser gdańskiego spek­taklu postanowił wystawić "Nie-boską" mniej więcej tak, jak ją poeta napisał. Zabrzmi to zapewne pa­radoksalnie, ale realizacja takiego właśnie zamiaru stała się w tym konkret­nym wypadku aktem odwagi i nowatorstwa. Wydobyła też z tekstu elementy i akcenty, o których powoli zaczyna­liśmy prawie zapominać. I udowodniła, że - o dziwo - takie zbliżenie się do spojrzenia samego autora może stać się cie­kawsze i głębsze, niż niejedno poczynanie uwspółcześniające. "Nie-boska" taka jak ją Krasiński napisał to prze­de wszystkim dramat romantyczny, z całym ro­mantycznym sztafażem formalnym. Od strony treści natomiast, to w głównej mierze dramat hrabi