Prapremiera "Nie-Boskiej komedii" odbyła się w Krakowie w 1902 roku. Adam Mickiewicz uważał dramat Krasickiego za najwyższe osiągnięcie teatru polskiego. Telewizyjna inscenizacja Zygmunta Hübnera została zrealizowana w pół filmowej, pół teatralnej konwencji, w naturalnej scenerii starych murów i ruin. Krasiński najpierw ukazuje typowy dla bohate­ra romantycznego dramat osobisty - zaślubiny hrabiego Henryka z niekochaną kobietą, chorobę synka, na­stępnie obłęd i śmierć żony, która płaci najwyższą cenę za ścigane przez męża poetyckie miraże. Część druga to typowy dramat społeczny, w którym bohater występuje jako człowiek zaangażowany politycznie, stojący na czele skazanej na zagładę arystokracji.