"Pijani" Iwana Wyrypajewa w reż. Wojciecha Urbańskiego w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. Pisze Aneta Kyzioł w Polityce.

Po kiepskim, pozbawionym pomysłu wystawieniu wcześniejszej sztuki Wyrypajewa "Letnie osy kąsają nas nawet w listopadzie" Wojciech Urbański dostał od autora i od Teatru Dramatycznego kolejną szansę. Której, niestety, też nie wykorzystał. Problem jest ten sam - sztuki Wyrypajewa wychodzą od sytuacji realistycznych, od życia klasy średniej, do której należy sam autor i widzowie jego teatru, by niepostrzeżenie poszybować w rejony surrealizmu i metafizyki, z nieodłącznym Bogiem i miłością jako gwarantami spełnionego żywota. Urbański zaś zatrzymuje się na warstwie realistycznej, do tego przy-ciężko pokazanej (od aktorstwa - jak pijani, to pijani - po przeładowaną, przytłaczającą scenografię: te salony, restauracje...)."Pijani" to historia epifanii, jakie stają się udziałem bohaterów znajdujących się w sytuacjach granicznych: ktoś się jutro żeni, inny nie godzi się ze śmiercią matki, jeszcze inna próbuje żyć z faktem, że ukochany właśnie o