Krzywdzące głos ojczysty mniemania umorzył, Pisał, grał i grających na czas późny stworzył - ten sławny dwuwiersz, pióra Ludwika Osińskiego, wyraża chyba najpełniej - choć lakonicznie - historyczne zasługi Wojciecha Bogusławskiego - pisze prof. Anna Kuligowska-Korzeniewska, prezes Polskiego Towarzystwa Historyków Teatru.

Krzywdzące głos ojczysty mniemania umorzył, Pisał, grał i grających na czas późny stworzył Ten sławny dwuwiersz, pióra Ludwika Osińskiego, wyraża chyba najpełniej - choć lakonicznie - historyczne zasługi Wojciecha Bogusławskiego. Bogusławski (9 kwietnia 1757 - 23 lipca 1829), zwany powszechnie "Ojcem Sceny Narodowej", nie był w ścisłym znaczeniu twórcą Teatru Narodowego, gdyż powołał go w roku 1765 Stanisław August. Bogusławski, który jako aktor i autor debiutował dopiero w roku 1778, w spisanych pod koniec życia Dziejach Teatru Narodowego dopominał się, aby "potomność" nie zapomniała właśnie o tym "chwalebnym" dziele królewskim. My - "potomność" nie mamy wszakże wątpliwości, iż to Bogusławski wytyczył kierunek programowy i artystyczny Scenie Ojczystej. Ten wszechstronny artysta (trzykrotny dyrektor Teatru Narodowego, aktor, śpiewak, dramatopisarz, tłumacz, założyciel pierwszej Szkoły Dramatycznej kształcącej aktorów pol