Ukazanie "Lalki" na scenie jest wydarzeniem dużej wagi w polskim życiu teatralnym. Opinie krytyków i recenzen­tów różnią się w ocenie celo­wości i zasadniczego sensu opracowywania na scenę utwo­rów wielkiej literatury epic­kiej. W Warszawie wokół pro­blemu udramatyzowania "Lalki" powstał gorący spór w któ­rym przeważają głosy odma­wiające teatrowi prawa ście­śniania wielkiej epopei "Lalki" do cząstek i wycinków sy­tuacji scenicznych i interpre­tacji aktorskich. Prawa arty­styczne, rządzące dziełami uka­zywanymi na scenie - podkre­ślają oponenci - są tak różne w stosunku do praw artystycz­nych, rządzących powieścią, że próby przesunięcia granic zwłaszcza w stosunku do tak bogatych w treść epicką powie­ści, jak "Lalka", muszą się za­kończyć niepowodzeniem, mu­szą prowadzić do artystycznego i, co gorsza, do ideowego zniekształcenia, prowadzić do sfał­szowania obrazu i do nieporo­zumień, godnych klątwy z lite­rack