Niebawem w ramach XXXI Festiwalu Sztuk Współcze­snych obejrzymy prapremierę pani sztuki "Farrago" przygo­towaną przez teatr z Kalisza. Później czeka nas jej premiera we wrocławskim Teatrze Współczesnym. Kim właści­wie jest jej autorka? Przez długi czas pracowa­łam w studenckim studiu ra­diowym "Nad Odrą". Prowa­dzenie tego niewielkiego ka­blowego studia było dla mnie szkołą montażu. Przez parę lat cięłam taśmę i nauczyłam się myślenia montażem, będącym cechą filmu i telewizji. Do tej pory mam słabość do sztuk, których istotą jest montaż. Na­daje on rytm utworowi, a poza tym niesamowicie napędza wyobraźnię. Można zestawiać czasy, miejsca i ludzi, którzy realnie nie spotkaliby się w jednym miejscu. Montaż roz­szerza pole wyobraźni i dlate­go trzy spośród czterech sztuk, jakie napisałam, oparte są formalnie na chwytach montażowych. - Jak pani zadebiutowała? - W roku 1992 wysłałam na konkurs na sztukę radi