EN

12.09.2007 Wersja do druku

Nadzieja po śmierci

"Zbombardowani" w reż. Mai Kleczewskiej w Starym Teatrze w Krakowie. Pisze Małgorzata Ruda w Dekadzie Literackiej.

"Zbombardowani" Sarah Kane to dramat pokazujący ludzi, którzy przestali być ludźmi. Zdruzgotanych. Wybebeszonych. Samotnych. Nic ich nie broni. Wszystko im wolno. Ale oni już prawie niczego nie chcą. W pokoju hotelowym, w którym spotykają się niegdysiejsi kochankowie, Ian i Cate, najważniejszym meblem jest łóżko, a najważniejsze rekwizyty to pistolet i butelka z alkoholem. W podwójnym łóżku daje się zagrać i wielokrotnie powtórzyć tylko jeden epizod - gwałt. Chory na raka dziennikarz znęca się nad (zwyczajnie nieporadną? lekko upośledzoną?) dziewczyną, Ian umiera, Cate, ciężko chora, popada w jakiś kataleptyczny stan nieświadomości. Kalectwo i cierpienie żadnego z nich nie uszlachetnia, raczej pozbawia wszystkich hamulców. Skoro są skazani, mogą bezkarnie ranić, mogą zabijać bez wyrzutów sumienia. Przemoc jest jedyną namiętnością, na jaką ich stać. A przecież przyszli spotkać się w tym hotelu dlatego, że kiedyś byli ze sobą i dlateg

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Źródło:

Materiał nadesłany

Dekada Literacka nr 2/3

Autor:

Małgorzata Ruda

Data:

12.09.2007

Realizacje repertuarowe