Są przynajmniej dwa powody wyjścia poza szablon i szczupłe ramy recenzji. Powód pierwszy: "Pasja doktora Fausta" Jerzego S. Sito, pokazana w Teatrze Narodowym, to pierwsza chyba w naszej literaturze dramatycznej sztuka o Fauście, licząca się zarówno ze względu na jej wymiar filozoficzny jak kształt poetycki. Powód drugi: bardzo rzadko niestety trafiają na nasze sceny dramaty dużego formatu o wysokim napięciu intelektualnym i filozoficznym, wyrastające z pierwiastkowych, fundamentalnych wartości i pojęć i ukazujące - w płaszczyźnie filozoficznej, moralnej i pragmatycznej - ostre konflikty i zderzenia, które upoważniają do uogólniających syntez, a takim właśnie jest dramat "Pasja doktora Fausta". Po lekturze sztuki lub po jej obejrzeniu na scenie może zaskakiwać jej tytuł. Bo jest to Faust ukazany właśnie nie w działaniu i nie w stawaniu się, lecz Faust dystansujący się wobec każdego działania. Lub precyzyjniej: Faust gromadzący doświadczenia do