Gorki - głęboki znawca schorzeń mieszczaństwa i jego najbardziej na­miętny demaskator - tym różni się od swych wielkich poprzedników kla­syki rosyjskiej, że nie tylko widzi scho­rzenia klasy posiadającej, lecz zna ich przyczynę, nie tylko pokazuje nicość burżuazji, jej rozkład moralny, jej śle­pe służenie "żółtemu diabłowi", lecz niedwuznacznie pokazuje także siły, które to zło z powierzchni ziemi zmio­tą - klasę robotniczą, jej partię rewo­lucyjną. "Wassa Żeleznowa", a szczególnie ostatnia przeróbka autorska tej sztuki z 1935 roku, należy do sze­regu tych dramatów Gorkiego, w któ­rych niezmiernie ważną dla całości rolę gra bohater pozytywny - przed­stawiciel klasy rewolucyjnej, nosiciel wyroku na klasę wyzysku i upodlenia. Gorki w "Wassie Żeleznowej" przedstawił rozkład, gnicie moralne rodziny burżuazyjnej, pokazał, jak mało znaczy w tym środowisku miłość, prawda, elementarna uczciwość. Jedy­nie moralnie czystą postac