Warsztaty teatralne poświęcone twórczości Herberta w Muzeum Zabawek i Zabawy poza zamierzonymi efektami: kontaktu z twórczością poety, dały młodym artystom - gimnazjalistom i dzieciom - możliwość kontaktu z teatrem innym niż repertuarowy: z teatrem plastycznym lub wolnym od psychologizmu i odgrywanych ról - o projekcie "Baśnie Herberta" organizowanym przez Muzeum Zabawek i Zabawy w Kielcach pisze Agnieszka Kozłowska-Piasta z Nowej Siły Krytycznej.

Czy w Muzeum może powstać teatr albo chociaż namiastka prawdziwego teatru? Warsztaty teatralne w Muzeum Zabawek i Zabawy w ramach projektu "Baśnie Herberta" dofinansowanego przez Bibliotekę Narodową w ramach programu Herbert pokazują, że jest to możliwe, a efekty przerastają wszelkie oczekiwania. W Muzeum postały dwie etiudy: "Wilk i owieczka" w reżyserii Grzegorza Artmana oraz "Na drodze do Zbigniewa Herberta" w reżyserii Andrzeja Kuby Sielskiego. Pierwsza z nich powstała na bazie prozy poetyckiej Herberta z tomu "Hermes, pies i gwiazda". To krótka, przewrotna bajka o wilku zjadającym owieczki - dyskusja Herberta z Ezopem. W minispektaklu wyreżyserowanym przez Artmana stała się opowieścią o bezsensownej, głupiej przemocy, jakiej pełno we współczesnym świecie. - Czy musisz mnie zjeść? - pyta zalękniony Olek. - Niestety muszę - odpowiada Ludwik, jeden z hordy wilków. Bo z baśni Herberta "wykwitło" studium przemocy i okrucieństwa. Młodzi aktorzy - gi